Linggo, Abril 3, 2011

Ang aking happy moment sa aming probinsya

            Magandang umaga sa iyong lahat, gumagawa ako ng talambuhay , dahil dito ako masabi mag akin naramdaman. na hindi ko masabi  kahit kaninuman.Noong akoy nasa aming probinya ang saya doon marami kang maririnig na mga huni ng ibon, at saka palagi kong makasama ang aking magulang at mga kapatid. Plagi din kaming magkasama sa pagkain.Ang aming ulam doon sa probisya gulay mahilig magtamin ang aking ina ng mga gulay. Makakain lang kami ng karne kapag makapunta ang aking ina sa lungsod.Bumili siya ng ulam sa haponan
min pero kahit ganon ang buhay namin masaya ako basta kasama ko ang aking pamlya.at paminsan-minsan makasama ko ang aking mga katid sa paglalaro, pagkukwentohan.May isa akong step sister, kahit magkaiba ang aming father mahal ko parin siya. Tunay na kaibigan ang aking turing sa kanya. , dahil pareho lang kami ng ina ang iba lang sa aming ang aming ama. May nakatandang kapatid na nag-aaral ng first year high school. Pangarap ko sa kanya na makapagtapos siya sa pag-aaral, mas gugutuhin ko pa na siya ang gagastosan ni mama kaysa sa akin, kaya dito ako nag-aaral sa ALS at hindi ako magkakamali na dito ako sa ALS nag-aaral dahil marami akong natutunan na hindiu ko natutunan sa formal school. Hanggang dito nalang ang aking talambuhay maraming salamat po!!!!!

Ang Aking Pagpunta sa ALS

            Magandang araw po sa inyong lahat ako po si Jurilyn Caña, gumagawa po ako ng blog, para malaman ko ang aking ginawa dito sa AlS akoy ng aaral.ikinasasaya ko ang aking pag-aaral dito sa ALS, dahil marami akong natutunan kautulad na lamang ng wastong paggamit ng computer.Marami ko dito na hindi ko natutunan sa formal school.
             noong march 28 pumunta ako sa ALS para mag create ng bago blog, kasama ko ang aking mga classmate para mag-create ng kanikanilang blog. ,pumunta ako sa ALS dahil marami pa po akong blogger na hindi natapos.Buti na lang pinayagan akong punta dito sa ALS ng aking kuya para sa akin hindi na ako kailangan na punta sa AlS ng ibang araw dahil marami akong trabaho na dapat na taposin.Pero kailangan ko talagang pumunta para matapos ko ang aking blogger, dahil mas prayorite ko  ang aking pag-aaral kaysa sa aking trabaho, dahil iyong trabaho ay pwe lang balikan dahil madali lang ang maggawa ng blog kaysa sa trabaho.
              Noong natappos na akong gumawa ng blog. Umuwi na ako sa amin kasama ko ang aking kaibigan na sina Melode at saka si Reza masaya kaming naglalakad patungong New Bantayan, kahit mainit ang sikat ng araw nagkwetohan kami kahit saan na  mapunta ang aming kwento. Pagdating namin sa New Bantayan pinawisan kami.
            Nang gusto na silang umuwi umulan ng malakas sinabi nila sa akin na hindi na rawsila balik sa amin., dahil malayo raw ang aming lakarin bago makaputa sa amin gusto sila na sumakay pero wala sila pampamasahe ng motor, kaya tinawagan namin si Edgardo para magpahatid sila sa Asuncion.Buti nalang pumayag si Edgardo. Si Edgardo ay mabuting kaibigan pwede siyang malapitan naming magkaibigan.
 Hanggang dito nalang ang aking talambuhay maraming samat po!!!!
   

Linggo, Marso 27, 2011

Ang Malungkot Kong Araw

              Noong naghiwalay ang aking mga magulang nag-aaral pa ako ng grade two  noon kasama ko ang aking nakakatanda kong kapatid na lalaki. Masakit sa kalooban namin magkapid na magkahiway ang aking mag magulang. Pero wala kaming magawa , maliit pa kami noon hindi pa namin alam kung ano ang tama o mali ,pero kahit naghiwalay ang aking mga magulang hindi parin kami nawalan ng paasa hanggang ngayon namagkabalikan pa sila. Pero nang yari ang kanilang pagkahiwalay nagpapasamat parai ako sa akin ina dahi pinatoloy niya ako sa pag-aaral hanggang sa nakatapos ako ng grade six. Pagkpos ay nag stop ako sa pag-aaral dahil wala kaming sapat na pera para pambayan sa aking pag-aaral. Sa nakalipas ang ilang buwan nagdisisyon akong magtrabaho muna sa tagum para matulongan ko ang aking sarili na kapag-aral. Ganon paman nakapag-aral ako doon, pero marami pa ako pinag daanan. Makauwi lang ako sa amin dumating pa maraming buwan ang nakalipas bago ako makauwi. Hanggang dito nalang maraming salamat.



Ang Aking trabaho Noong March 21-23

              Araw ng lunes naglalaba ako sa mga damit ng aking ate at ng kanyang anak. Noong natapos na akong naglalaba kumuha ako ng basahan para linisan ko ang aking kwarto. Nilagay ko ang aking cellphone sa ibabaw na mesa ta naglagay dina ako ng  plastik na maylamang tubig. bigla nalang akona nagulat sa nakita ko na ang aking cellphonr nakalutang na sa tubig. Dali-dali kong kinuha ang aking cellphone naisip ko namasira na ito.,hindi paman sa akin ito sa aking kaiban natakot ako baka mapagalitan  niya ako. Sinabihan ko ang aking ate sa nangyari sa aking cellphone sabi niya sa akin bakit daw nangyari na nhulog ang aking cellphone, sabi ko sa kanya na hindi ko sinasadya na nangyari iyon. Tinatakot niya ko baka daw nasira na, dahil hindi na ma open. Ang cellphone na ay ibinigay sa aking kaibigan noong pasko dapat na hindi ko sirain. Noong panahon nayon ay  parang malas talaga maraming ako nasira na gamit. Hindi ko alam kung ano ang dahilan sa lahat ng mas ko noon. Hindi na rin alam kong ano ang gagawin ko  sa aking cellphone kapag masira. Mapagalitan na talaga ako sa aking kaibigan ayaw kong mangyari iyon sa akin. Ginawa ko kung ano ang dapat kong gawin nagdarasal ako sa Pa nginoong Diyos na sana maayos na ang aking cellphone. Nilagay ko sa electricfan para ma dry siya. Pagkahapon noon ay kinuha ko na ang aking cellphone sa harapan ng electricfan, pagkatapos niligyan ko ng batery na open na siya malaking pasasalamat ko sa Panginoong Dios dahil tinulongan niya ako para maayos ko ang aking cellphone para hindi ako mapagalitan ng aking kaibigan. hanggang dito nalang maraming salamat po. 

Ang masaya kong araw

               noong march 18 masaya akong naglalaba kasama ang aking batang kaibigan. Palagi niyang ikwento sa akin ang kanyang pag-aaral at saka sa kanyang haaay moment. Masaya raw siya sa darating na kanyang closing ng kanilang pag-aaral ng grade IV. Tinanong ko siya kong kailan ba ang inyong closing.  Sabi niya sa akin nasa sa april daw. Nagtanong ako sa kanya kung malaki ba ang nakuha niyang marka sa unang pasusulit hanggang sa ikaapat, pero hindi ko sinabi  sa kanya na sinabihan ako ng ate sa lahat ng nakuha niya marka. Malaking problema sa kanya , dahil ayaw niyang mag study. palagi na lang siyang naglalaro at palagi rin siyang pinagalitan ng kanyang ate. Sinabi sa kanyang ate kung abno daw ang kanyang gagawin sa kanyang pamangkin. Lahat daw ay ginawa na niya para sa kanyang, pero hindi niya pinansin ang paghihirap ng kanyang ate sa kanya para makapag-aral siya.
               Ang batang iyon ay bawat araw kapag wala silang pasok ay palaging kami ang magkasama. Lahat na trabaho sa bahay ay gagawin din niya, kapag mahugas ako ng pinggang kasama ko siya. Nang matapos na ang aming mga trabo kumuha siya ng aklat para mag bilang daw kami ng mga tao. Sabi ko sa kanya mabuti pa mag study ka para mapasaya mo ang iyong ate pag-uwi niya galing sa kanilang trabaho.Nang gabi na ay hindi pa darating ang kang ate.Sinabihan ko siya na kamuha ka ng aklat para sabay tayong magstuday.
              Araw biyernes ng umaga pumunta siya sa aming tindahan nagtanong siya sa akin kung maypasok ba raw ako. Sabi ko sa kanya na wala akong pasok ngayon bukas na , dahil every saturday lang ang aming pasok ta sa huwebes. Noong nagbantay ako sa aming tindahan may isang batang bumili ng sigarilyo hindi koa lam na siya pala ang gumagamit noon. Nag-aaral siya ng grade six. Haggang to nalang ang aking talambuhay maraming salamat.
 

Huwebes, Marso 17, 2011

Ang Aking Talambuhay

                                                       Ang Aking talambuhay
                                                             march 12 - 16
                Araw na sabado masaya kaming nagkwetuhan na aking ate nang biglang dumating ang aking kuya. Maysanabi siya sa amin patay na raw ang tiya. Noong nalaman ko ang nangyari parang hindi ako makapaniwala.Nagtanong ako sa kuya ko kung anong dahilan sa kanyang pagkamatay. Sinabi niya sa akin ang lahat kung bakit namatay ang aking tiya,sabi niya nanganak daw ang aking tiya sa ika-5 anak nila.Noong nalaman ko ang lahat na pangyayari naisip ko na umuwi muna sa amin para makita ang mag anak ng tiya ko doon dahil iniwan na niya ng habang buhay.
                 Araw namang linggo ay tumawag ang aking ina nagtanong siya sa akin kung kailan ako umuwi, hindi ko sinagot ang tanong ng aking ina nag-isip muna ako kung kailan talaga ako umuwi.Binalik tyanong ko ang aking ina kung kailan ba ang libing ni tiya Susan, Sinagot ng aking ina ang aking tanong sinabi niya meyerkoles pa raw ang kanyang libing. Sabi ko sa aking ina na baka makauwi ako diyan sa martes bago ang libing ni tiya baka rin kasama ko sila kuya Michael at ang kanyang asawa, dahil sinabi niya sa akin na pumunta raw sila diyan kapag may pera sila.
                 Sa araw ng lunes nagbantay ako sa tindahan ng aking ate dahil wala magbantay sa kanilang tindahan  kapag araw ng linggo dahil pumunta sila sa Tagum para magkompra para sa tindahan nila. Buti nalang wala akong babantayan na bata dahil dinala nila. Sa ngayon wala pa akong babantayan na bata, nandiyan pa ang kanyang ina, dahil hindi pa nagtrabaho.

Miyerkules, Marso 2, 2011

Ang Pag-aaral Ko sa ALS feb 18-feb 21

               Araw ng sabado pumunta ako sa ALS mga 7:30 ng umaga laking gulat namin ng umabot si sir.Ambet dahil hindi  pa kami nakapaglinis ng aming paaralan .Nag kagalit si sir sa amin tinanggap namin  ang galit ni sir sa amin dahil alam namin kasal anan namin ang lahat  alam din namin ang hindi magtagal ang galit ni sir sa amin.matapos namin linisan ang lahat ang lahat ng kalat sa paligid ng ALS kasabay na rin ang pag kawala ng galit ni sir sa aming lahat.pero sanabi ni sir sa amin kumilos lang daw kami kapag nandito na ang instructional manger.Pag katapos noon ay pinapalinya kami ni sir iyong iba sa amin ay hindi pa marunong umawit ng Asuncion him at A and E jingle.
                Araw ng linggo dito ako sa  aming bahay nag lilinis,naglalaba, nagluluto at sometime nagbabantay ng aming tindahan at saka sa baby ng ate ko.Ang ate ko ay nag trabaho ng dole.Ang aking inaalagaan na baby ay dalawang buwan pa lamang marami akong trabaho na nararanasan  pero masaya ako sa buhay ko ngayon dahil  sa ALS ito ang nagbibigay sa akin ng maraming kasayahan ko kahit hindi ako nakapag-aral sa formal school dahil wala kami sapat na pera para pambayad para sa aking pag-aaral.kahit hindi ang aking magulang ang nagpapaaral sa akin okey lang sa akin iyon  dahil na intidihan ko ang lahat kaya dito nalang ako nag aral  sa ALS sa ngayon prayority ko ang  ALS makapag tapos lang ako.
               Araw ng lunes pumunta ako sa tagum nag shoping kami ng aking kaibigan maraming binili ang kaibigan k para gamit sa kanilang bahay ang pangalan ng kaibigan ko ay sina romelyn at sonny. silang dalawa ay parehong nagtatrabaho ng dole kasama ng ate ko . pag katapos namin doon sa mall pumunta  kami sa eat all you can kumain kami doon  busog na busog ako dahil marami akong nakain na kanin at ibat-ibang  ulam. oras ng 4:30 ng hapon umuwi na kami sa amin marami na rin akong trabaho pero key lang sa akin ang importante ay masaya ako.hangga dito lang ang aking talambuhay maraming salamat sa mag basa nito.