Ang aking happy moment sa aming probinsya

            Magandang umaga sa iyong lahat, gumagawa ako ng talambuhay , dahil dito ako masabi mag akin naramdaman. na hindi ko masabi  kahit kaninuman.Noong akoy nasa aming probinya ang saya doon marami kang maririnig na mga huni ng ibon, at saka palagi kong makasama ang aking magulang at mga kapatid. Plagi din kaming magkasama sa pagkain.Ang aming ulam doon sa probisya gulay mahilig magtamin ang aking ina ng mga gulay. Makakain lang kami ng karne kapag makapunta ang aking ina sa lungsod.Bumili siya ng ulam sa haponan
min pero kahit ganon ang buhay namin masaya ako basta kasama ko ang aking pamlya.at paminsan-minsan makasama ko ang aking mga katid sa paglalaro, pagkukwentohan.May isa akong step sister, kahit magkaiba ang aming father mahal ko parin siya. Tunay na kaibigan ang aking turing sa kanya. , dahil pareho lang kami ng ina ang iba lang sa aming ang aming ama. May nakatandang kapatid na nag-aaral ng first year high school. Pangarap ko sa kanya na makapagtapos siya sa pag-aaral, mas gugutuhin ko pa na siya ang gagastosan ni mama kaysa sa akin, kaya dito ako nag-aaral sa ALS at hindi ako magkakamali na dito ako sa ALS nag-aaral dahil marami akong natutunan na hindiu ko natutunan sa formal school. Hanggang dito nalang ang aking talambuhay maraming salamat po!!!!!

Ang Aking Pagpunta sa ALS

            Magandang araw po sa inyong lahat ako po si Jurilyn Caña, gumagawa po ako ng blog, para malaman ko ang aking ginawa dito sa AlS akoy ng aaral.ikinasasaya ko ang aking pag-aaral dito sa ALS, dahil marami akong natutunan kautulad na lamang ng wastong paggamit ng computer.Marami ko dito na hindi ko natutunan sa formal school.

             noong march 28 pumunta ako sa ALS para mag create ng bago blog, kasama ko ang aking mga classmate para mag-create ng kanikanilang blog. ,pumunta ako sa ALS dahil marami pa po akong blogger na hindi natapos.Buti na lang pinayagan akong punta dito sa ALS ng aking kuya para sa akin hindi na ako kailangan na punta sa AlS ng ibang araw dahil marami akong trabaho na dapat na taposin.Pero kailangan ko talagang pumunta para matapos ko ang aking blogger, dahil mas prayorite ko  ang aking pag-aaral kaysa sa aking trabaho, dahil iyong trabaho ay pwe lang balikan dahil madali lang ang maggawa ng blog kaysa sa trabaho.

              Noong natappos na akong gumawa ng blog. Umuwi na ako sa amin kasama ko ang aking kaibigan na sina Melode at saka si Reza masaya kaming naglalakad patungong New Bantayan, kahit mainit ang sikat ng araw nagkwetohan kami kahit saan na  mapunta ang aming kwento. Pagdating namin sa New Bantayan pinawisan kami.

            Nang gusto na silang umuwi umulan ng malakas sinabi nila sa akin na hindi na rawsila balik sa amin., dahil malayo raw ang aming lakarin bago makaputa sa amin gusto sila na sumakay pero wala sila pampamasahe ng motor, kaya tinawagan namin si Edgardo para magpahatid sila sa Asuncion.Buti nalang pumayag si Edgardo. Si Edgardo ay mabuting kaibigan pwede siyang malapitan naming magkaibigan.

 Hanggang dito nalang ang aking talambuhay maraming samat po!!!!